جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تـــــو
بغض خود را وسط سینه فشردم بی تـــــــو
بس که هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد
دل به دریای غم و غصه سپردم بی تـــــــــو
تا به این جا که به درد تو نخوردم آقــــــــــا
هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تـــــــــو
چاره ای کن، گره افتاده به کار دل مــــــــن
راهی از کار دلم پیش نبردم بی تـــــــــــــــو
سال ها می شود از خویــــــــــش سؤالی
دارم
من اگر منتظرم از چه نمردم بی تــــــــــــــو
با حساب دل خود هر چه نوشتم دیـــــــــــدم
من از این زندگیم سود نبردم بی تـــــــــــــــو
گذری کن به مزارم به خدا محتاجـــــــــــــــم
من اگر سر به دل خاک سپردم بی تـــــــــــــو
