دانه های برنج را که دانه دانه از روی پارچه ی سفید جمع می کند
دانه های جمع شده را که می ریزد کنار غذای هنوز خورده نشده
تازه می فهمم کشیده شدن امتداد آن پارچه سفید
از روی میز تا روی پاهایش، برای تمیز ماندن عبایش نیست؛
برای تمیز ماندن برنج هاست
که از قاشق که می افتند، از خوردن نیفتند…
با یک دست و آن هم با دست چپ، غذا خوردن سخت است؛ گاهی برنج ها می ریزد دیگر…
پ.ن : آری آقا جان سلف دانشگاه ها هم دقیقا همین گونه است وقتی ظرف های غذا ها را تحویل میدهند در هر کدام به اندازه ی یک وعده ی غذایی دیگر غذا مانده مستخدم هم که دیگر چاره ای ندارد همه ی آنها را به درون کیسه زباله همراه با دیگر زباله ها میریزد گویی کودکان گرسنه را نمیبینند که آن همه غذا را اسراف میکنند آن قدر ها هم سخت نیست فقط کافیست از مسئول غذا بخواهند که برای آنها کمی کمتر بریزد اما... سخت است دیگر آقا جان سخت است.
