آنقدر بیچاره هستم می نشینم روز و شب
در گناه افتادن خود را تماشا میکنم
جای اینکه مایه آرامش آقا شوم
با معاصی، خون به قلب زار آقا میزنم
هی گناه و توبه و هی پشت هم شرمندگی
با خود آخر چرا آنقدر بد تا می کنم
با تمام رو سیاهیم تا که میگویم حسین
در دل تو باز هم من، خویش را جا میکنم
عشق بازی کار هر شیاد نیست
این شکار، دام هر صیـــــاد نیست
عاشــــــقی را قابلیــــت لازم است
طالب حق را حقیــــــقت لازم است
عشــــــق، از معشــــوق اول سر زند
تا به عاشـــــــق، جلــــــوه دیگر کند
تا به حدی که برد هستــــــــــی از او
سر زند صد شورش و مستـــــی از او
شاهد این مدعــــــــی خواهــــــــــی اگر
بر حسیـــــــــن و حالــــــــــت او کن نظر
روز عاشــــورا در آن میــــدان عشـــــق
کرد رو را جانــــب سلــــطان عشـــــــق
بارالهـــــــــــا این ســــرم این پیــــــکرم
این علمـــــــــدار رشیـــــد این اکبــــرم
این سکیــــــنه این رقیـــــــه این ربــــاب
این عروس دست و پا خــــــون در خضـــاب
این من و این ساربـــــان، این شمــــــر دون
این تـــــن عریان میان خاکــــــــ و خــــون
این من و این ذکر یاربـــــــــــــ یاربـــــــــــم
این من و این نالـــــــــــه های زینبــــــــــــــم
پس خطاب آمد ز حق کی شـــاه عشـــــــــق
ای حسیـــــــــن یـــــکه تاز راه عشـــــــــق
گر تو بر من عاشــــــــقی ای محتــــــــــرم
پرده برکش من به تـــــــو عاشقـــــــــترم
غـــــــــــم مخور که من خریدار تــــــــوام
مشتــــــری بر جنـــــــــــس بازار تــــــــوام
هرچــــــــــه بودتــــــــ داده ای در راه مــــا
مرحبا صد مرحبــا خــــــــــود هم بیـــــــــــا
خود بیـــــــــــا که میکشم من نـــــاز تـــــــو
عرش و فرشم جمله پــــــــــا انداز تــــــــــو
لبیــــــــــــــــــک یـــــا حسیـــــــــــــــن(ع)
