آنقدر بیچاره هستم می نشینم روز و شب
در گناه افتادن خود را تماشا میکنم
جای اینکه مایه آرامش آقا شوم
با معاصی، خون به قلب زار آقا میزنم
هی گناه و توبه و هی پشت هم شرمندگی
با خود آخر چرا آنقدر بد تا می کنم
با تمام رو سیاهیم تا که میگویم حسین
در دل تو باز هم من، خویش را جا میکنم
تمام عمر را به انتظارتان نشسته ایم آقا
تمام هفته را به شوق جمعه گذراندیم
و تمام جمعه را به امید ظهورتان سپری کردیم آقا
هر غروب جمعه دلمان میگیرد از نیامدنتان آقا
و تا جمعه بعد مدام با خود تکرار میکنیم شاید این جمعه بیاید، شاید....
ولی....
مشکل از ماست که گویا سوء برداشت کردیم و فقط به انتظارتان نشسته ایم که اگر به انتظارتان ایستاده بودیم....
مشکل از ماست که فقط با زبان جسممان شما را خواندیم و با زبان دل....
مشکل از ماست که اگر هر کداممان تنها یک گناهمان را ترک کرده بودیم....
1140 سال گذشت و هنوز هم در انتظار 313 یار....
اسم خود منتظر نهادیم و شما هم منتظر ما که دل خود ز گنا ه پاک کنیم و ما همچنان مسر بر عمل خویش.....
بگیر این دست ها را آقا جان که پشیمان ز گناه است و منتظر مولایش
جمعه های انتظارمان دیگر طولانی شده اند آقا
چه جمعه زیبایی میشود این جمعه اگر بیایی آقا هم جمعه است و هم میلادتان
تمام شهر را هم برایتان آذین بسته ایم آقا....
آه که باز فراموشم شد که برای آمدنتان دلهایمان را باید آذین بندیم نه فقط در و دیوار شهر را
اللهم عجل الولیک الفرج
جمعه ها را همه از بس که شمردم بی تـــــو
بغض خود را وسط سینه فشردم بی تـــــــو
بس که هر جمعه غروب آمد و دلگیرم کرد
دل به دریای غم و غصه سپردم بی تـــــــــو
تا به این جا که به درد تو نخوردم آقــــــــــا
هیچ وقت از ته دل غصه نخوردم بی تـــــــــو
چاره ای کن، گره افتاده به کار دل مــــــــن
راهی از کار دلم پیش نبردم بی تـــــــــــــــو
سال ها می شود از خویــــــــــش سؤالی
دارم
من اگر منتظرم از چه نمردم بی تــــــــــــــو
با حساب دل خود هر چه نوشتم دیـــــــــــدم
من از این زندگیم سود نبردم بی تـــــــــــــــو
گذری کن به مزارم به خدا محتاجـــــــــــــــم
من اگر سر به دل خاک سپردم بی تـــــــــــــو
