میلاد کریم اهل بیت

امشب ستاره ها جشن ساده علی(ع) و فاطمه(س) را چراغانی میکنند. امشب گلدان آغوش فاطمه، سرشار از عطر این گل آسمانی خواهد شد. آری نیمه ماه رمضان میلاد همان بزرگواریست که تمام زندگی اش را چندین بار به نیازمندان بخشید و سفره های هم دردی و کرامتش همواره گشوده بود. وی نخستین پسری بود که خداوند متعال به خانواده علی و فاطمه عنایت کرد.

---

امام حسن مجتبی(ع) در سال سوم هجرت در مدینه تولد یافت. اولین روز امامت آن حضرت مصادف با جمعه 21 ماه مبارک رمضان، سال چهلم هجری بوده است؛ که مردم با آن بزرگوار بیعت کردند و حدود 10 سال امامتش به طول انجامید. حضرت در تمام دوران عمر پر برکت خویش مبارزات مختلفی علیه کفر و ظلم و بیداد گری داشته است.

---

حاجت برادر مسلمان

گفت: ای فرزند پیامبر! فلان شخص از من طلبی دارد، ولی من پول ندارم. برای همین او میخواهد مرا زندانی کند.

امام فرمود: در حال حاضر مالی ندارم که بدهی تو را بدهم.

گفت: پس کاری کنید که او مرا زندانی نکند.

امام در حالی که در مسجد مشغول عبادت(اعتکاف) بود، کفش های خود را به پا کرد.

گفتند: ای فرزند رسول خدا، مگر فراموش کردید که در حال اعتکاف هستید و نباید از مسجد خارج شد؟

فرمودند: فراموش نکرده ام، اما از پدرم شنیده ام که رسول الله میفرمود: کسی که در برآوردن حاجت برادر مسلمان خود بکوشد، مانند کسی است که نه هزار سال، روز را روزه و شب را به عبادت مشغول بوده است.

---

              ****  میلاد کریم اهل بیت بر همه شمابزرگواران مبارک باشه ****

---

سحری پیش شش گوشه ارباب...

روزی ام ساز که در یک سحر ماه خدا

پیش شش گوشه بساط سحری پهن کنم....

خاکی ام بس که زمین خوردم و غفلت کردم

آه دیگر به زمین خوردنم عادت کردم

چقدر توبه شکستم، چقدر برگشتم

چقدر پیش تو احساس خجالت کردم

جای تو دل به همه دادم و خارم کردند

رحم کن بر من ساده که حماقت کردم

دارد این عمر تلف میشود و میبینم

نه شدم عابد درگاه نه همت کردم

مزه ی نام حسین از دهنم دیگر رفت

بس که هی پشت سر خلق تو غیبت کردم

دست احسان تو را پس زدم و کج رفتم

جای تو با خود ابلیس رفاقت کردم

به امانت شرف و ثروت و جاهم دادی

من آلوده خیانت در امانت کردم

یاد بی کس شدنم، یاد تو افتادم من

سر این سفره فقط صحبت حاجت کردم

نظری کن که دگر سمت معاصی نروم

خسته ام بس که از این نفس شکایت کردم

نخورد مهر عذاب تو به پیشانی من

همه ی عمر فقط سجده به تربت کردم

لذت ماه مبارک سفر به کربلاست

میل شب های حرم میل زیارت کردم

---

پ.ن1: ای ارحم الراحمین ببخش ما را

پ.ن2: در این شب های عزیز برای حاجت دل این حقیر هم دعا کنید.

پ.ن3: ان شاء الله به حق همین شبای عزیز کربلا روزی همه محبان ارباب بشه

ببخش آن گناهانی را که مانع قبول دعاهایم میشود

پروردگاراز تو میخواهم

به آن رحمت بی انتهایت که همه موجودات را فراگرفته

به توانایی بی حدت که بر هر چیز مسلط و قاهر است

به مقام جبروت و بزرگیت که همه قدرت ها در برابر او مغلوب است

به عزت و اقتدارت که هر مقتدری از مقاومتش عاجز است

به عظمت و بزرگیت که سراسر عالم را مشحون کرده است

به سلطنت و پادشاهیت که بر تمام قوای عالم برتری دارد

به ذات پاکت که پس از فنای همه موجودات باقی ابدی است

به نام های مبارکت که در همه ی ارکان عالم هستی تجلی کرده است

به علم ازلیت که بر تمام موجودات محیط است

و به نور تجلی ذاتت که همه عالم را روشن ساخته است

 

ای نور حقیقی

ای منزه از توصیف

ای ابتدای هر آغاز

و ای سرانجام هر پایان

 

ببخش آن گناهانی را که پرده عصمتم را می درد

ببخش آن گناهانی را که بر من کیفر عذاب نازل میکند

ببخش آن گناهانی را که در نعمتت را به روی من میبندد

ببخش آن گناهانی را که مانع قبول دعاهایم میشود

ببخش آن گناهانی را که بر من بلا میفرستد

هر گناهی که مرتکب شده ام و هر خطایی از من سرزده همه را ببخش

فراز هایی از دعای کمیل

پ.ن1: عکس برای کربلا خیمه گاه هستش

پ.ن2: خدایا یه بار دیگه قسمتم کن شب جمعه خیمه گاه دعای کمیل :(     برام دعا کنید  :(

حدیث خوبان(2)/ فقط 45 دقیقه خواب!

در یکی از ماه های مبارک رمضان بود که موضوعی را خدمت ایشان عرض کردم. با ایشان تا کنار ماشین قدم میزدم. ایشان فرمودند که این کار را انجام بده، این طوری انجام بده، آن طوری انجام بده، داشتند توصیه میکردند. من هم عرض کردم: آقا، خیلی وقت تنگ است؛ این قدر فرصت نیست. ایشان فرمودند: « چرا وقت تنگ است»؟ گفتم: من صبح میروم سر کار و مسؤولیت اداری دارم، بعد از ظهر که برمیگردم افطاری میخوریم و بعد هم خودم را برای اینکه خدمت شما برسم، آماده میکنم. بعد تا برسم خانه ساعت دوازده میشود، تا آماده خواب بشوم، خلاصه من چهار ساعت میخوابم. ایشان فرمودند:« چهار ساعت میخوابی»؟ گفتم: حاج آقا! پس چقدر بخوابم؟ ایشان گفتند:« آقا جدا چهار ساعت میخوابی»؟ من یک شیطنتی کردم گفتم: شما چقدر میخوابید؟ من امیدوارم آنهایی که میشنوند به دقت بشنوند و باور کنند. ایشان فرمودند:« چهل و پنج دقیقه». من مغلطه کردم و گفتم: حاج آقا! بعد از نماز صبح چهل و پنج دقیقه؟ فرمودند:«نخیر! مغلطه نکن پسر! چهل و پنج دقیقه»

آیت الله مجتبی شهیدی کلهری مشهور به مجتبی تهرانی

حدیث خوبان(1)/ برو خودت را بساز و اندازه توقع مردم شو!

یک بار برای رفتن به صدا و سیما خدمتشان رسیدم و کسب اجازه کردم. ایشان فرمودند که شما بروید. ابتدا در رادیو کار میکردم؛ تصویری نداشتم. بعد از چند وقت دوباره آمدم خدمت حاج آقا گفتم که دوستان آمدند سراغ بنده و اصرار میکنند که من جلوی دوربین قرار بگیرم و این طوری مردم مرا میشناسند. ایشان فرمودند: «شما با ملاحظاتی برو و حواست جمع باشد.» من تقریبا بعد از یک سال که گذشت، آمدم خدمتشان و عرض کردم که آقا من از شما اجازه گرفتم و شما فرمودید که برو. من هم رفتم و حالا باوری که مردم از من دارند خیلی بالا رفته است. مردم فکر میکنند که من خیلی  آدم دین داری هستم. حرف هایی که در خیابان و کوچه و مجالس و جاهای دیگر به من میگویند، اصلا من نیستم. خیلی احساس میکنم که اینجا دارم مقداری دورویی به خرج میدهم. ایشان فرمودند: « خوش به حالت»! گفتم: حاج آقا چرا خوش به حالم؟! وقتی از من این همه تعریف میکنند، اذیت میشوم و من میدانم که این تعریف ها درست نیست. ایشان گفتند:« برو خودت را بساز؛ اندازه توقع مردم شو. خوش به حالت.»

آیت الله مجتبی شهیدی کلهری مشهور به مجتبی تهرانی

شهید اول/ شهید ابراهیم هادی(3) و (4)

دوست شهیدت کیه؟؟!!

حتما روی جمله بالا کلیک کنید

---

ورزش باستانی

---

کشتی

آرشیو شهید ابراهیم هادی