آنقدر بیچاره هستم می نشینم روز و شب
در گناه افتادن خود را تماشا میکنم
جای اینکه مایه آرامش آقا شوم
با معاصی، خون به قلب زار آقا میزنم
هی گناه و توبه و هی پشت هم شرمندگی
با خود آخر چرا آنقدر بد تا می کنم
با تمام رو سیاهیم تا که میگویم حسین
در دل تو باز هم من، خویش را جا میکنم
روزی ام ساز که در یک سحر ماه خدا
پیش شش گوشه بساط سحری پهن کنم....
خاکی ام بس که زمین خوردم و غفلت کردم
آه دیگر به زمین خوردنم عادت کردم
چقدر توبه شکستم، چقدر برگشتم
چقدر پیش تو احساس خجالت کردم
جای تو دل به همه دادم و خارم کردند
رحم کن بر من ساده که حماقت کردم
دارد این عمر تلف میشود و میبینم
نه شدم عابد درگاه نه همت کردم
مزه ی نام حسین از دهنم دیگر رفت
بس که هی پشت سر خلق تو غیبت کردم
دست احسان تو را پس زدم و کج رفتم
جای تو با خود ابلیس رفاقت کردم
به امانت شرف و ثروت و جاهم دادی
من آلوده خیانت در امانت کردم
یاد بی کس شدنم، یاد تو افتادم من
سر این سفره فقط صحبت حاجت کردم
نظری کن که دگر سمت معاصی نروم
خسته ام بس که از این نفس شکایت کردم
نخورد مهر عذاب تو به پیشانی من
همه ی عمر فقط سجده به تربت کردم
لذت ماه مبارک سفر به کربلاست
میل شب های حرم میل زیارت کردم
پ.ن1: ای ارحم الراحمین ببخش ما را
پ.ن2: در این شب های عزیز برای حاجت دل این حقیر هم دعا کنید.
پ.ن3: ان شاء الله به حق همین شبای عزیز کربلا روزی همه محبان ارباب بشه
حسین فریاد میزند "هل من ناصر ینصرنی؟"
و من در حالی که نمازم قضا شده است میگویم:
لبیک یا حسین!لبیک...
حسین نگاه میکند لبخندی میزند و به سمت دشمن تاخت میکند....
و من باز میگویم:
لبیک یا حسین!لبیک...
حسین سنگ میخورد، من در مجلس غیبت میگویم:
لبیک یا حسین!لبیک...
حسین از اسب به زمین می افتد عرش به لرزه در می آید و من در پس نگاه های حرامم فریاد میزنم:
لبیک یا حسین!لبیک...
حسین رمق ندارد و باز فریاد میزند: هل من ناصر ینصرنی؟
من محتاطانه دروغ میگویم و باز فریاد میزنم:
لبیک یا حسین!لبیک...
حسین سینه اش سنگین شده است،کسی روی سینه است، حسین به من نگاه میکند میگوید:تنهایم یاری ام کن
من گناه میکنم و باز فریاد میزنم:
لبیک یا حسین!لبیک...
خورشید غروب کرده است....
من لبخندی میزنم و میگویم:
اللهم عجل لولیک الفرج...
به چشمان مهدی خیره میشوم و میگویم:
"دوستت دارم تنهایت نمیگذارم..."
مهدی به محراب میرود و برای گناهان من طلب مغفرت میکند....
مهدی تنهاست.....
حسین تنهاست.....
باز هم آخرهفته رسید داشتم به این فکر میکردم که فردا جمعست و باز من نشستم میگم یعنی میشه فردا آقامون بیاد....
تو همین فکرا بودم داشتم فکر میکردم که چرا آقامون نمیاد یعنی این همه بچه مذهبی یعنی هنوز 313 نفر نشدن؟!
داشتم به این 313 نفر فکر میکردم که یه دفعه اشکام جاری شد دیدم آقامون حق داره نیاد چرا؟ چون منی که اسممو گذاشتم آدم مذهبی بیشتر دارم ظهور آقامون رو عقب میندازم با کارام و اعمالم که واقعا خجالت آورن...
دیدم اسم مذهبی بودنو گذاشتم رو خودم، ظاهرا هم مذهبی هست ولی فقط ظاهرا ....
دیدم چه گناهایی که نمیکنم از دروغ و غیبت و تهمت گرفته تا... آره همیشه هم با خودم میگم این که دروغ نیست این که غیبت نیست ولی وقتی واقعا فکر میکنم میبینم فقط دارم خودمو گول میزنم دارم همه کار میکنم تحت لوای دین ... یعنی هم خودم گناه میکنم هم اسم اسلامو بچه مذهبی های واقعی رو خراب میکنم
بازم تو همین فکرا بودم که یادم افتاد راه توبه همیشه بازه
صد بار اگر توبه شکستی باز آی
البته ببخشید خدا جون فک کنم دیگه از صد بار هم گذشته کم کم باید یه دفترچه درست کنم از توبه هاییم که شکستم ....
آخ آخ داشت یادم میرفت که آقامون هنوز منتظر 313 نفره ...
فقط میتونم بگم آقاجون خودت کمکم کن حداقل جز موانع ظهورتون نباشم ...
اللهم عجل الولیک الفرج
